ünsiyyət

ünsiyyət
is. <ər.>
1. Qarşılıqlı münasibət, əlaqə, yaxınlıq, ülfət. Hələ bir-birini tanımayan adamlar heç xəbərləri olmadan bir-birinə yaxınlaşır, onların arasında ülfət və ünsiyyət daha da möhkəmlənirdi. Ə. Ə.. Atla kişinin <Mahmudalının> arasında qəribə bir ünsiyyət əmələ gəlmişdi. İ. Ə.. Ünsiyyət bağlamaq (salmaq, tutmaq) – aralarında yaxşı münasibət yaranmaq, bir-biri ilə yaxın olmaq, ülfət bağlamaq. Biz sizə o qədər alışdıq, elə ünsiyyət bağladıq ki, ayrılmaq çətindir, – deyə, bir dost bizə müraciət edir. M. İ..
2. Əlaqə, rabitə, qarşılıqlı münasibət. Dil insanlar arasında ünsiyyət vasitəsidir.
3. Xoş münasibət, yaxınlıq, mehribanlıq. Ailədə ünsiyyət artıran, ürəkdə munis duyğular oyadan belə axşamlardan sonra yuxu nə qədər şirin olardı. M. İ.. Həbib Gözəlin evində hərarət, körpələrində ünsiyyət, özündə mərhəmət gördüyü kimi, Gözəl də Həbibdə insaniyyət, mehribanlıq hiss edirdi. Ə. Vəl..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • ünsiyyətli — sif. Adamlarla çox tez yaxşı münasibət yarada bilən; adamayovuşan, istiqanlı, mehriban. Ünsiyyətli adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ünsiyyətsiz — sif. Adamlarla münasibət yarada bilməyən; adamayovuşmaz, qanısoyuq. Ünsiyyətsiz adam …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ünsiyyət — ə. 1)dostluq, yaxınlıq; 2) alışma, ülfət, uyuşma …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • təənnüs — ə. ünsiyyət qurma; alışma, alışqanlıq …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • üns — is. <ər.> 1. klas. İnsan, bəşər, adam. 2. Bax ünsiyyət. Üns bağlamaq (salmaq, tutmaq) – bax ünsiyyət bağlamaq (salmaq, tutmaq) («ünsiyyət»də). Çün ol bəşəriyyəti unutdu; Ahu onunla üns tutdu. F.. Oğlan Nəriman əmi ilə Qərənfil bacıya doğma… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dil — 1. is. 1. anat. İnsan və onurğalı heyvanların ağız boşluğunda olub, qidanın çeynənilib udulmasına kömək edən və onun dadını bildirən, insanda isə, əlavə olaraq, danışıq səslərinin əmələ gəlməsində iştirak edən orqan. Dillə dadmaq. Dili ilə… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ülfət — is. <ər.> 1. Qarşılıqlı, xoş, mehriban münasibət, yaxınlıq, əlaqə, ünsiyyət, dostluq. <Nadir bəy:> İnsanlar arasında ülfət ziyadələşdikcə, şübhəsiz, könüldəki təəssürat və məhəbbət də o nisbətdə artmağa başlar. H. C.. Ülfət etmək… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • xoşrəftarlıq — is. Xoşrəftar olma, rəftarı yaxşı olma; ünsiyyətlilik, rəftarda mülayimlik, münasibətdə xoşluq, yola getmə, ünsiyyət. Bu (1862 ci il) polojeniyanın hökmüncə . . hər iki sinfin (rəiyyətin və ağaların) mabeynində guya bir növ sülh və xoşrəftarlıq… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • yol — is. 1. Gediş gəliş və nəqliyyat işləməsi üçün zolaq şəklində ayrılmış yer. Kəndarası yol. Bu yol haraya gedir? Avtomobil yolu. Şose yolu. – <Yusif şah> əmr elədi ki, hər yerdə yollar təmir olunsun və lazım məqamlarda və mənzillərdə körpülər …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qamaşmax — I (Cəbrayıl, Şamaxı) ünsiyyət saxlamaq. – Qız adamnan qamaşmır da (Cəbrayıl); – Heç qo:umlarunnan qamaşırsa: n? (Şamaxı) II (Qarakilsə, Salyan) qorxmaq. – Koroğlu heş vax qamaşmazmış (Qarakilsə) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”